محاسبه BMI

شاخص توده بدن یا BMI چقدر دقیق است؟

شاخص توده بدن شما چقدر است؟ شاخص توده بدن (BMI) ممکن است اصطلاحی رایجی نباشد، اما دانستن آن برای سلامتی مهم است.

اساساً، BMI  یک فرمول ساده ریاضی است که بر اساس قد و وزن برای اندازه گیری چربی استفاده می شود. شما باید از BMI خود بخاطر خطرات سلامتی ناشی از اضافه وزن (یعنی داشتن BMI  ۲۵ یا بیشتر) مطلع باشید. طبق گزارشی در مجله پزشکی New England Journal of Medicine، اضافه وزن بدن در دوران میانسالی با افزایش خطر مرگ همراه است.

از طرف دیگر، لاغر بودن و داشتن BMI زیر حد سالم (رنج نرمال 18.5 تا 24.9) نیز می تواند یک نگرانی برای سلامتی باشد.

بسیاری از کارشناسان مراقبت های بهداشتی فکر می کنند BMI ابزاری مفید برای اندازه گیری وزن و خطرات سلامتی است، اما برخی دیگر صحت آن را زیر سوال می برند. برخی معتقدند که یک روش بهتر، اندازه گیری و بررسی دور کمر شما می باشد. آیا جایی برای هر دو روش وجود دارد؟

BMI چیست؟

در ژوئن 1998، موسسه ملی بهداشت دستورالعمل های BMI خود را اعلام كرد.

برای محاسبه BMI، وزن خود را به کیلوگرم بر قد خود به متر مربع تقسیم کنید، برای مثال اگر فردی ۵۰ کیلوگرم وزن و ۱.۶۵ متر قد دارد، BMI اینگونه محاسبه می شود:

طبق تعاریف NIH ، در افراد با وزن سالم BMI 18.5-24.9 است. در افراد با اضافه وزن 25-29.9 است؛ و در افراد چاق 30 به بالا است.

انتخاب روش مناسب جهت ارزیابی

BMI اندازه گیری انتخابی برای اکثر متخصصان بهداشت است.

اما در حالی که این یک روش ساده و ارزان برای غربالگری برای گروه های وزنی است، اما یک ابزار تشخیصی نیست. متخصصین بهداشتی برای ارزیابی کامل خطرات بهداشتی باید ارزیابی های بیشتری انجام دهند. این ارزیابی ها شامل اندازه گیری درصد چربی بدن، تاریخچه رژیم غذایی، الگوی ورزش و سابقه خانوادگی است.

به علاوه BMI، سن، جنسیت و توده عضلانی را در نظر نمی گیرد. همچنین تفاوتی بین توده لاغر بدن و توده چربی وجود ندارد. در نتیجه، ممکن است BMI برخی از افراد، مانند ورزشکاران بسیار عضلانی، حتی اگر درصد بالایی از چربی در بدن ندارند، BMI بالایی داشته باشد. در برخی دیگر، مانند افراد مسن، حتی با تحلیل عضلات ناشی از افزایش سن، BMI  طبیعی به نظر رسد.

به عقیده برخی از کارشناسان، دور کمر می تواند شاخص یهتری برای ارزیابی سلامت کلی بدن نسبت به BMI  باشد.

زیرا سلامتی شما نه تنها تحت تأثیر چربی های اضافی بدن است بلکه محل قرار گرفتن چربی نیز مهم است. برخی از افراد در ناحیه شکم خود وزن می گیرند (اصطلاحاً  بدن «سیبی شکل» دارند) برخی دیگر «گلابی شکل» هستند و دارای اضافه وزن در اطراف باسن و باسن هستند. افرادی که دارای شکل سیب هستند بیشتر در معرض خطر مشکلات سلامتی مرتبط با اضافه وزن هستند.

“چربی دور کمر از نظر بیولوژیکی فعال تر است و می تواند آسیب بیشتری به بدن شما نسبت به وزن باسن شما وارد کند.” داده ها نشان می دهد که اندازه دور کمر قابل اطمینان تر است و با بیماری های مرتبط با چاقی در ارتباط است. “

طبق انستیتوی ملی بهداشت، دور کمر بزرگتر (بیشتر از ۱۰۲ سانتی متر برای آقایان و ۸۹ سانتی متر برای خانم ها) با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، فشار خون بالا، سطح کلسترول غیر طبیعی و بیماری قلبی در ارتباط است.

برای اندازه گیری صحیح دور کمرتان، با متر نواری نرم دور ناف را اندازه بگیرید، نوار باید صاف باشد، اما در پوست شما فرو نرود.

موضوعی که کارشناسان بر آن اتفاق نظر دارند این است که وزن تنها یک عامل خطر ابتلا به بیماری است. وقتی نوبت به ارزیابی وزن و تأثیر آن بر سلامتی می رسد، درصد چربی بدن، دور کمر،BMI  و الگوهای فعالیت بدنی شما مهم هستند.

موسسه ملی قلب، ریه و خون توصیه می کند که ارائه دهندگان خدمات بهداشتی، BMI، دور کمر و سایر عوامل خطر را برای شرایط مرتبط با چاقی ارزیابی کنند. ترکیب همه اطلاعات بهترین ارزیابی را ارائه می دهد.

چه کاری می توانی انجام بدهی؟

اولین قدم برای کوچک شدن دور کمر و متناسب کردن BMI این است که یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم داشته باشید. جلوگیری از هرگونه افزایش وزن بیشتر و کاهش آهسته وزن در محدوده سالم، هدف بسیار مناسبی است.

با کاهش 5٪ -10٪ از وزن بدن می توانید باعث بهبود چشمگیر در فشار خون، کلسترول خون و قند خون شوید.

چهار روش برای داشتن یک سبک زندگی سالم:

• تحرک بدنی.
• انتخاب غذای سالم.
• پرهیز از پرخوری.
• برنامه ریزی معاینه فیزیکی سالانه.